Uzun bir tatil döneminden sonra bir araya geldi Samoff ekibi.

Rota Ladik Borabay Gölünün üstünde yer alan Sarıçiçek Yaylasıydı.

Cumartesi günü Petek Kahvaltı evinde toplanıldı , hasretler giderildi , kahvaltı sonrasında sıra araçların depolarının doldurulmasına geldi ve sezonun ilk kamp fotosu çekildi

Biz dağa gidiyoruz

Ankara yolu üzerinden Ladik İlçesine varıldı , Ladik Gölünün sağından orman içi yolundan saptı ekip , yaprakların sararıp döküldüğü orman için yolundan ilerlediler.

Sonbahar mevsimi sıcak geçiyordu ama orman ağaçları yavaş yavaş kışa hazırlamışlardı kendilerini ,dökülen yapraklar oluşan kırmızımsı renk ormanı romantik bir havaya bürümüştü.

5 araç ve 10 kişiden oluşan ekip bir önceki yıl karda takıldıkları yolu ziyaret etti, dolasıyle eski anılar yeniden canlandı , o kış kim kalmıştı kim geçmişti kimin aracı çekilmişti.Tüm bunlar Samoff içinde yaşayan tatlı çekişmelerdi.

Havaların sıcak gitmesi sebebiyle orman yolları da kuruydu , aradıkları çamur zamanı henüz gelmemişti.Hava yazdan kalma birgün gibi sıcak ve güzeldi.

Yıllar önce geçtikleri yayla yollarında gördükleri bir yayla mezarlığı ekip için bir yönlendirme levhası gibiydi.Oraya vardıklarında gördükleri içki şişeleri yine insanoğlunun doğaya karşı olan rezil tutumunu ortayan sermişti.

Bir türlü anlam veremiyorlardı kilometrelerce yol katedip dağın başı dedikleri noktalara gelip yol kenarında içip , artıklarını alenen oraya bırakmaları.Açılmasın yollar yaylalara çünkü her gelen çöpünü de pisliğini de getiriyordu.Tıpkı bugün gördükleri manzara gibi.

Doğayı kirleten insan müsveddelerinin artıklarını Uğur topladı.

Kamp alanına indiklerinde kurdular çadırlarını , semaver yakıldı , demlendi çay , hafiften keyif zamanı geldi.Bir yandan akşam hazırlığı bir yandan yemek , herkes bir işin ucundan tutmuş çalışıyordu.

Akşam saatlerinde Kemal ve Talat geldi yeni aldıkları arazi aracı ile , nazara gelir gibi ilk çukura düşürdüler araçlarını , ekip ne güzel araç derken .

Kampın aşçısı Yüksel idi ,herşeyi ölçü kararı ile hazırlıyordu , menüde tarhana çorbası , şehriyeli pilav ,köfte ve salata vardı.

İştahla yediler akşam yemeklerini ,ardından gelen sıcak çay ve yakılan kamp ateşi gecenin soğuğunu aldı götürdü.Yorulanlar erkenden uzandılar çadırlarında ki uyku tulumlarına.

Sabahın ilk ışıkları ile uyananlar kampı canlandırmaya başladılar , sönen ateş canlandırıldı , çayın altı yakıldı , kahvaltılıklar hazırlandı, bu sefer ocağın başına Kemal geçti , Çökelekli yumurtayı yapmak için.Uğur’un ‘ Beyaz Peynir niye yok sözleriyle ‘ afiyetle yediler kahvaltılarını.

Yazdan kalma son sıcak günlerin tadını öğlene kadar dinlenerek ve çadırlarını toplayarak çıkardılar.Yeni ve heyacanlı bir rota ile eve dönme kararı aldılar.

Yeni rota yaptıkları spor gibi tam bir offroad idi.İlk önce dağın zirvesine çıkan yamacı yavaş yavaş ihtiyatla yan tırmandılar.Yol zaten yoktu.Kimi zaman kayaların üstünden kimi zamanda sararan çimlerden tırmandılar.

Tepeye tırmanmak kolaydı işin zoru zirveden inmekti , ama Samoff ekibi hem tedbirli hemde gözü karaydı.Zirvede yapıldı istişareler , kritikler.İniş için en ideal eğim seçildi ve ekip yavaş ama kararlı sürüşle inişe geçti.

Deneyimleri onları en güvenli şekilde istedikleri noktaya indirdi , şimdi önlerinde farklı bir yol vardı , ona girdiler hemen , o yoldan ilerlemeye başladılar ,manzara müthişdi bir o kadarda ürkütücü.

Yayla yolları , köy yolları derken sonunda asfalt yol ile kesişti rotaları.Artık eve dönme zamanı gelmişti.

Ekip yavaş yavaş geziden araçlarda kırılma ihtimali olmasına karşın konvoy halinde Samsun’a ilerledi.

Sezonun ilk kampı sakin başlamış ama heyecanlı bitmişti.Çok şükür sağsalim evlerine ulaşmışlardı.Tatlı bir yorgunluk vardı ama soludukları bol oksijen herşeye değerdi.